50 tinten blauw

Als klein jongetje mocht Sebastiaan de Ruiter, mede-eigenaar van Comrads, een keer met zijn vader mee naar werk. Daar keek hij geïnteresseerd toe hoe zijn vader met een opzetloep en een kleurkaart in de hand aan de lichtbak zorgde dat kleuren als KLM-blauw en Amstel-rood altijd consistent van de drukpers afrolden. Hoewel de analoge controle vrijwel overal plaats heeft gemaakt voor digitale controle, is consistent kleurgebruik nog altijd belangrijk, weet Sebastiaan als geen ander.

Met papa mee naar kantoor

Ik weet het nog als de dag van gister. Ik was een klein ventje, en ik mocht een dag met mijn vader mee naar kantoor. Vandaag de dag zit menig kind naast papa aan de keukentafel en lijkt dat werk helemaal niet zo bijzonder, maar toen was dat echt heel speciaal. Mijn vader was productieman bij wat ooit een van de grootste reclamebureaus was: het roemruchte PMSvW/Y&R. Daar was hij verantwoordelijk voor de kwaliteit van het drukwerk van keyaccounts, waaronder bekende namen als KLM, Mazda en Amstel Bier. Hij deed onder andere de kleurcontrole bij een van de grote premediabedrijven, Van Ginneken en Mostaard. Daar stond hij, aan de lichtbak met zijn loep in de ene hand en een kleurkaart in de andere, om te beoordelen of het KLM-blauw wel de juiste kleur blauw was en of de litho’s die naar de drukker gingen echt van de juiste kwaliteit waren. Ik vond dat een partij indrukwekkend!

Van analoog naar digitaal proces

Dit analoge proces heeft natuurlijk langzamerhand plaatsgemaakt voor een digitaal proces. De mannen en vrouwen die aan de lichtbak kleuren staan te controleren, zijn amper meer te vinden. Alle huisstijlkleuren zijn vertaald van CMYK- en PMS-waarden - specifiek voor drukwerk - naar RGB- en HEX-coderingen voor de digitale wereld. Want ook op digitaal vlak hechten organisaties nog steeds heel veel waarde aan het juiste kleurgebruik. Toch is dat heel lastig te handhaven in een digitale wereld. Zo is het echte KLM-blauw vertaald naar het hexadecimale formaat 00A1DE. Maar niemand heeft in de hand hoe een potentiele reiziger uiteindelijk de KLM-kanalen bekijkt. Om te verzekeren dat een kleur wordt getoond zoals bedoeld, is een gekalibreerd beeldscherm nodig, en er zijn er maar weinigen die daarmee rondlopen. Een beeldscherm van HP toont een kleur anders dan een scherm van Samsung, zelfs twee exact dezelfde beeldschermen kunnen een kleur al anders tonen. En kijk je naar een kleur op bijvoorbeeld een telefoon met een blauwfilter, dan ziet de kleur er weer anders uit. En dan hebben we het nog niet gehad over wat de menselijke hersenen met een kleur kunnen doen. Kortom, wat je de wereld instuurt als KLM-blauw, eindigt in de gemiddelde huiskamer als 50 tinten blauw.

Drukwerk nog steeds relevant

Reden om je standaarden maar los te laten? Zeker niet! Wij zijn ervan overtuigd dat als je je merk serieus neemt – en wie doet dat niet – het nog steeds heel belangrijk is om te zorgen dat je kleuren consistent over alle kanalen worden gebruikt. Kleuren zijn niet alleen belangrijk voor de herkenbaarheid van je bedrijf, maar spelen ook een rol in hoe mensen je identiteit en betrouwbaarheid ervaren. Als je bronmateriaal al van de verkeerde kleur blauw – of roze, of oranje – is, dan kun je überhaupt niet verwachten dat er een goede kleur blauw bij de gebruiker belandt. En hoe digitaal onze wereld vandaag de dag ook is, drukwerk is ook nog steeds relevant. De wereld hangt nog steeds vol met posters, reclameborden en mupi’s. En vergeet de flyers, handleidingen, visitekaartjes, menukaarten, briefpapier en spandoeken niet. In al deze uitingen speelt de consistentie van kleur nog steeds een belangrijke rol bij de merkbeleving.

Het groene – uh, gele – truitje

Als er één branche is, die weet hoe belangrijk het correct gebruik van kleur is, is het wel de modebranche. Hoe vervelend is het immers als je bij Zalando een leuk nieuw groen truitje shopt, dat bij het uitpakken geel blijkt te zijn? Gegarandeerd gaat dat truitje direct weer terug in de doos en retour afzender.

Vakmantechnische kluif

Ja, het vakmanschap is verschoven. Als jongetje stond ik me te vergapen aan die volwassen mannen die met loep en kleurenkaart aan de lichtbak stonden. Die tijd is niet meer. Maar om een kleur crossmediaal toch consistent de wereld in te krijgen, is nog steeds een vakmantechnische kluif. Nee, je hebt niet in de hand hoe aan de andere kant van een beeldscherm een gebruiker de kleur ervaart. Maar als je huisstijlkleuren in de basis goed vast kunt leggen, en er duidelijke richtlijnen aan kunt koppelen, is de kans stukken groter dat jouw betrouwbare Heineken-groen, Vodafone-rood, UPS-bruin, Coca-Cola-rood, McDonalds-geel en ING-oranje ook bij de eindgebruiker belandt zoals bedoeld. En dat het groene truitje in de kast eindigt, in plaats van retour afzender wordt gestuurd.

Nieuwsgierig?

Wil je eens verder praten over hoe onze complete Digital Brand & Asset Management-oplossingen jouw organisatie kunnen ondersteunen bij het efficiënt beheren, communiceren en delen van al je merkelementen, logo’s, fonts, kleuren en richtlijnen? Neem vrijblijvend contact met ons op of vraag direct een gratis demo aan. We denken graag met je mee. Nu en in de toekomst.

Vorige
Vorige

Uit het hoofd, in de cloud?

Volgende
Volgende

Een mensgericht DAM-ontwerp. Trend of common sense?